SZKOŁA NIEFUTBOLOCENTRYCZNA

DIAGNOZA PRZESTRZENI PRZY SZKOLE PODSTAWOWEJ W ZYRARDOWIE
Płeć to jedno z podstawowych społecznych kryteriów rozróżniania ludzi. Wtłacza nam się do głowy wzorzec danej / naszej / płci, a dostosowanie się do powszechnego stereotypu zachowań jest nagradzane akceptacją. 

Szkoła, kształtująca człowieka od najmłodszych lat niestety, często nieświadomie powiela i utrwala kolejne tradycyjne wzorce. Przypisuje się dzieciom stereotypowe role. Nauczyciele i nauczycielki z większą pobłażliwością podchodzą do złego zachowania chłopców. Dziewczynkom niemal od razu sugeruje się, że im czegoś nie wypada.

Projektowanie  otwartych terenów przyszkolnych, ogranicza się do zaprojektowania centralnych ich części, umieszczając tam boiska futbolowe, a sama nazwa miejsca, które ma służyć rekreacji i aktywności dla dzieci szkolnych czyli “boisko” determinuje sposób myślenia o tej przestrzeni. 

Nie dziwi więc, że zdecydowana większość szkół została zaprojektowana przez futbolocentryczny układ placu zabaw. Zajmowanie i użytkowanie przestrzeni centralnych, czyli tych uważanych za najbardziej wartościowe odbywa się zgodnie z hierarchią władzy, w której są ci, którzy mają prawo do tej przestrzeni i ci, którzy tych praw nie mają i automatycznie zostają z niej wykluczeni.

Owe Boisko szkolne to pierwsza publiczna przestrzeń dla dzieci, w której uczą się współdziałania, współżycia w społeczności i organizowania, poza ścisłą kontrolą dorosłych. Zasady są tutaj mniej sztywne niż w klasie, dlatego w tej przestrzeni można doskonale dostrzec narzucane stereotypowe role płciowe społeczne i kulturowe. 

Aby to zmienić musimy pracować w sposób koedukacyjny aby nie ograniczać wyrażania wolności i różnorodności.  

Na zaproszenie biura Anna Miller Architekci opracowałyśmy wytyczne do pierwszego niefutbolocentrycznego projektu przestrzeni przyszkolnej w SP nr 3 w Żyrardowie.   

Dzieci mają ogromną potrzebę decydowania o sobie i o swojej przestrzeni. Już od najmłodszych lat chcą być wolne. Dlatego przestrzeń, która daje im poczucie sprawczości a w efekcie sprawiedliwości i wolności, zaowocuje zdrowszymi nawykami, akceptacją i tolerancją. Możliwość wpływania na przestrzeń i obserwowanie efektów i konsekwencji swoich wyborów doprowadzi do umiejętności radzenia sobie w różnych sytuacjach życiowych, a tym samym do zminimalizowania przemocy.

ETAPY PROJEKTU

OŚ CZASU PROJEKTU

SCHEMAT METODOLOGICZNY
SCHEMAT METODOLOGICZNY Z CELEM GŁÓWNYM – ZRÓWNOWAŻENIEM STRATEGII I WYMIARÓW PRACY, OPRACOWANY W 4 ETAPACH, W PROCESIE WSPÓLNOTOWYM

I ETAP / poznajemy

SZKOŁA PODSTAWOWA Z ODDZIAŁAMI INTEGRACYJNYMI W ŻYRARDOWIE NIE POSIADA OBECNIE PRZESTRZENI PUBLICZNEJ. JEJ NAMIASTKĄ JEST BETONOWY PLAC, KTÓRY PEŁNI JEDNOCZEŚNIE FUNKCJĘ BOISKA. BOISKO SZKOLNE JEST PIERWSZĄ PUBLICZNĄ PRZESTRZENIĄ W KTÓREJ DZIECI UCZĄ SIĘ WSPÓŁDZIAŁANIA I ORGANIZOWANIA POZA KONTROLĄ RODZICÓW. ZASADY SĄ TUTAJ MNIEJ SZTYWNE NIŻ W KLASIE I DLATEGO W TEJ PRZESTRZENI MOŻNA DOSTRZEC ROLE PŁCIOWE SPOŁECZNE I KULTUROWE.

PREZENTACJA DLA NAUCZYCIELI, ROZMOWY Z PEDAGOGIEM SZKOLNYM ORAZ WYCHOWAWCAMI
PODSTAWOWĄ ZASADĄ BYŁO PRZEPROWADZENIE PROCESU PARTYCYPACYJNEGO, KTÓRY MIAŁ NA CELU ZAINICJOWANIE PROCESU UŚWIADAMIANIA NIERÓWNOŚCI I STEREOTYPÓW NA PLACU ZABAW, ZACHĘCENIE UCZNIÓW DO AKTYWNEGO UDZIAŁU W PRZEKSZTAŁCANIU ICH ŚRODOWISKA I WYGENEROWANIE STRATEGII PRZEKSZTAŁCANIA PLACU ZABAW NA PODSTAWIE DOŚWIADCZEŃ UCZNIÓW W CELU OSIĄGNIĘCIA BARDZIEJ EGALITARNEGO I INTEGRACYJNEGO PLACU ZABAW .
1 ETAP / ROZMOWY Z PEDAGOGAMI
2 etap / poznajemy
ZAPREZENTOWANO NAUCZYCIELOM I PEDAGOGOM SZKOLNYM TEMAT RÓWNOPRAWNEGO PLACU ZABAW. CZYM JEST PRZESTRZEŃ RÓWNOPRAWNA, PORUSZONO TEMAT PŁCI W UŻYTKOWANIU I ZAJMOWANIU PRZESTRZENI. NASTĘPNIE NAUCZYCIELE WYPEŁNILI ANKIETY DOTYCZĄCE UCZNIÓW, ICH AKTYWNOŚCI, SPOSOBU ZACHOWANIA I SPĘDZANIA CZASU ORAZ EWENTUALNEJ NIERÓWNOŚCI W UWAGI NA INNĄ AKTYWNOŚĆ, NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ, WYKLUCZENIE CZY PŁEĆ.

CZYM JEST PLAC RÓWNOPRAWNY?

RÓŻNORODNY
RÓŻNORODNOŚĆ PRZESTRZENI I ELEMENTÓW SPRZYJA RÓWNOMIERNEMU WYKORZYSTANIU CAŁEGO PLACU ZABAW
ELASTYCZNY
ZDOLNOŚĆ PRZESTRZENI DO ZMIANY I PRZYSTOSOWANIA SIĘ DO RÓŻNYCH ZASTOSOWAŃ. SPRZYJA TO TWORZENIU MNIEJ STEREOTYPOWYCH AKTYWNOŚCI I ROZWIJA KREATYWNOŚĆ, PRZYGOTOWUJE DZIECI DO ZMIAN ŻYCIOWYCH I DO UMIEJETNOŚCI RADZENIA SOBIE Z TYMI ZMIANAMI.
WSPÓŁZALEŻNY
ODPOWIEDNIE RELACJE MIĘDZY ELEMENTAMI W PRZESTRZENI ( ODLEGŁOŚĆ, WIDOCZNOŚĆ, JAKOŚĆ NAWIERZCHNI, ZRÓŻNICOWANIE WYSOKOŚCIOWE)
KOMFORTOWY
ZWIĘKSZA DOBRE SAMOPOCZUCIE FIZYCZNE I PSYCHICZNE, WZMACNIA ZNACZENIE WARTOŚCI OPIEKI
REPREZENTATYWNY
RÓWNY UDZIAŁ W TWORZENIU PRZESTRZENI WSZYSTKICH TWORZĄCYCH SPOŁECZNOŚĆ EDUKACYJNĄ
EFEKTY PRZESTRZENI RÓWNOPRAWNEJ
TO POCZUCIE SPRAWIEDLIWOŚCI, WOLNOŚCI, SPRAWCZOŚCI, TO WYPRACOWANIE ZDROWYCH NAWYKÓW I ELEMINACJA PRZEMOCY, TO DOBRE SAMOPOCZUCIE OSOBISTE I ZAWODOWE

II ETAP / wyobrażamy / analizujemy

FAZA I / wyobraż

FAZA II / zbadaj

FAZA III / zbuduj

WNIOSKI

III ETAP / projektujemy

ANALIZA PROCENTOWA UDZIAŁU TRZECH STREF Z PODZIAŁEM NA KATEGORIE WIEKOWE

USYTUOWANIE STREF OPARTE NA ISTNIEJĄCYCH WARUNKACH ZAGOSPODAROWANIA DZIEDZIŃCA – STREFA AKTYWNA W MIEJSCU ISTNIEJĄCEGO BOISKA; STREFA NATURY I SPOKOJU W MIEJSCU ISTNIEJĄCEGO ZADRZEWIENIA. STREFA MIESZANA POŁOŻONA W CENTRALNEJ LOKALIZACJI, JEST ŁĄCZNIKIEM DWÓCH POZOSTAŁYCH STREF

CIĄG RÓWNOPRZESTRZENNY

CIĄG RÓWNOPRZESTRZENNY JEST TO ŚCIEŻKA, KTÓRA SWOBODNIE PRZECHODZI PRZEZ WSZYSTKIE STREFY DZIEDZIŃCA. SŁADA SIĘ Z MALEJ PĘTLI I DUŻEJ PĘTLI (PRZECHODZĄCEJ PRZEZ MAŁY DZIEDZINIEC W CELU JEGO WŁĄCZENIA W CALA STRUKTURĘ PRZESTRZENI OTWARTYCH SZKOŁY.

250 M = CIĄG RÓWNOPRZESTRZENNY

BIBLIOTEKA ELEMENTÓW

RUCH I PSYCHOMOTORYKA

BIBLIOTEKA ELEMENTÓW

WOLNOŚĆ I EKSPERYMENTOWANIE

BIBLIOTEKA ELEMENTÓW

NATURA I INTYMNOŚĆ

Scroll to Top